((-------«امام منجی»-------))

۱-فرمایش حضرت ولی عصر(عج) بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که فرج شما در آن است
۲- این دعا سبب زیاد شدن نعمت هاست
۳-اظهار محبت قلبی است
۴- نشانه ی انتظار است
۵- زنده کردن امر ائمه اطهار(ع) است
۶- مایه ناراحتی شیطان لعین است
۷-نجات یافتن از فتنه های آخرالزمان است
۸- اداء قسمتی از حقوق آن حضرت است که اداء حق هر صاحب حقی ؛ واجب ترین امور است
۹- تعظیم خداوند و دین خداوند است
۱۰- حضرت صاحب الزمان (عج) در حق او دعا می کند
۱۱- شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او می شود
۱۲- شفاعت پیغمبر (ص) ان شالله شامل حالش می شود
برای مطالعه 78 اثر دیگر به ادامه مطلب بروید.

امشب شب شهادت امام حسن عسگری (ع)  و شام آن، جشن تاجگذاری و ولایت امام زمان(عج) می باشد. امامی که هر چند در بین ماست اما غریب است. چرا که شیعیان دم از او می زنند اما تعدادی از آنها نه تنها زمینه ظهور را فراهم نمی کنند، بلکه افکار و اعمالشان تیری است که قلب امام را نشانه گرفته است. وقتی امام می فرماید: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه (هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است) تکلیفمان سخت می شود. به راستی برای ظهور چه کرده ایم و چه قدر حود را در به ثمر رساندن جامعه مهدوی دخیل می دانیم. چه شده که در جامعه ای با این همه کتاب و این همه سخنرانی و دنیایی که دنیای ارتباطات است هنوز مدعیان دروغین در گوشه و کنار هستند و مریدانی را می پرورانند...

برای خواندن ادامه این پست و دیدن فیلم(به همراه دانلود آن) به ادامه مطلب بروید.

شصت و نهمین نشست از سلسله نشست‌های فرهنگ مهدوی با موضوع «از حسین(ع) تا مهدی(عج)» در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد.

در این نشست اسماعیل شفیعی سروستانی مدیر موسسه فرهنگی موعود و کارشناس مهدویت به ایراد سخنرانی پرداخت.

وی با اشاره به اینکه دشمن سعی داشت با دغل‌کاری و حیله، واقعه کربلا را در دشت نینوا باقی بگذارد، افزود: کاروان اهل‌بیت(ع) پس از بازگشت از شام در اولین مجالی که پیدا می‌کنند در اربعین حسینی به دشت کربلا بر می‌گردند و به زیارت می‌روند، لذا از اربعین عاشورا قیام می‌کند، یعنی قیام دوباره حسین(ع) از اربعین اتفاق می‌افتد... 

در ادامه مطلب بخوانید:

*زینب کبری(س) نحوه زندگی کردن را معنا کرد

*عشق به اهل‌بیت(ع) چه ثمراتی دارد

*معنای واژه زیارت از منظر آیت‌الله جوادی آملی

*عشق به مهدی(عج) در کلام امام حسین(ع(

*جایگاه ارزش زیارت امام حسین(ع)/ معنای زیارت سیدالشهدا(ع)

*زیارت امام حسین(ع) در اربعین چه معنایی دارد؟/مرام‌نامه شیعه چیست؟

*ارکان شیعه از منظر زیارت عاشورا

*جبهه حق و باطل در زیارت عاشورا

*شناخت امام زمان(ع) از چه مسیری ممکن است؟

 دانلود رایگان(حجم : 195 کیلوبایت)

ما باید فکرمان را روی این مسئله متمرکز کنیم که وظایف و تعهّداتمان را به نحو مطلوب بشناسیم و بدان عمل نماییم؛ یعنی اگر گفته شده است که وظیفه دارید،‌ برای امام زمان(ع) دعا کنید، دعا کنیم و اگر گفته شده که برای سلامتی ایشان صدقه دهید، صدقه بدهیم.
نکتة دوم اینکه لازم نیست که انسان وردی بخواند، زحمتی بکشد و چلّه‌نشینی کند تا امام زمان(ع) را ببیند؛ بلکه اگر انسان تکالیف شرعی خود را با دقّت و جدّیت انجام دهد، مثل آن پیرمرد قفل‌ساز، امام زمان(ع) خود به سراغ او می‌آید و ممکن است حتّی بارها سعادت این ملاقات نصیبش شود. به هر حال، ما معتقدیم که اعمالمان هفته‌ای دو بار (دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها) به رؤیت حضرت ولیّ‌عصر(ع) می‌رسد. ایشان وقتی اعمال خوب مردم را می‌بیند، خوشحال می‌شود و برای آنها دعا می‌کند و زمانی که اعمال بد پیروان خود را می‌بیند،‌ غمگین می‌شود. حال اگر سئوال شود که این تکالیف چیست، باید گفت: هر کس باید برای انجام دقیق وظایف دینی‌اش، توضیح‌المسائل مرجع تقلید خود را مطالعه کند، قرآن بخواند و به آن عمل کند و در یک کلام، با سلوک و رفتار خود، به جرگة کسانی درآید که خداوند درباره‌شان فرموده است: آنها را دوست دارم. کسی که مشتاق امام زمان(ع) است، باید تلاش کند آنچه را خداوند امر کرده، انجام دهد و از هر چه نهی فرموده، پرهیز نماید. انسان باید مانند اویس قرنی کاری کند که‌ «ولیّ الله» مشتاق او شود و بویش را از دوردست‌ها استشمام کند.
البتّه راه‌حل‌هایی برای زیارت آن حضرت نقل شده است؛ مثلاً گفته‌اند:‌ اگر کسی چهل شب به مسجد سهله در کوفه برود، دیدار حضرت ولیّ‌عصر(ع) برایش میسّر می‌گردد. در مجموع،‌ زن و مرد مسلمان، باید در انجام تکالیف الهی خود کوشا باشند تا امام زمان(ع) آنها را دوست داشته باشد؛ خواه به محضر آن حضرت شرفیاب شوند، خواه از این سعادت بهره‌مند نگردند...

«إن الله تعالی هو الذی خلق الاجسام … أمّا الائمه _ علیهم السلام _ فإنهم یسألون الله تعالی فیخلق و یسألونه فیرزق إیجاباً لمسئلتهم و إعظاماً لحقهم»؛[۱]

مقدمه گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی چون نیک بدیدم، به حقیقت، به از آنی 

یکی از شیوه های چیره شدن بر این وضعیت، عادی جلوه دادن آن مسأله است. یعنی تبیین این نکته که موضوع مورد نظر، مسبوق به سابقه بوده و برای دیگران نیز رخ داده است. قرآن کریم نیز همین شیوه را به کار گرفته است. در صدر اسلام، روزه، حکمی جدید و همراه با اندکی مشقت می نمود؛ زیرا روزه دار می بایست از بسیاری از امور مباح چشم بپوشد و از ارتکاب آنها خودداری کند. شاید برخی از مسلمانان در برابر چنین حکم بی سابقه ای، واکنش نشان می دادند و آن را به سختی می پذیرفتند. از این رو، قرآن کریم، ابتدا مسلمانان را از نظر روانی برای پذیرش آن آماده می کند. خداوند متعال می فرماید:«یا ایها الذین امنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم»...