دلیل سجده کردن شیعیان بر مهر چیست؟

نماز در مكتب انسان ساز اسلام از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و هیچ عملی از اعمال دینی و افعال عبادی با آن قابل مقایسه نمی‌باشد و اگر خواسته باشیم تعالیم و دستورهای دین را درجه‌بندی و مراتبشان را مشخص نماییم، نماز در بالاترین درجه و مرتبه‌ تعالیم دینی قرار دارد و از چنان ارزشی برخوردار است كه سایر ارزش‌های دینی در عرض آن قرار نمی‌گیرند و در دستورات نماز، سجده از ارکان آن و از لحاظ رفتاری زیباترین حالت بنده در برابر خداست...

ادامه نوشته

چگونه پايان دنيا دستخوش خرافات غرب مي شود؟

تا کنون شايعات زيادي در مورد خرافه اي به نام پايان دنيا در تاريخ 21 دسامبر شنيده ايم. اما با افزايش اين گونه خبرها، برخي سايت هاي خبري و پايگاه هاي اينترنتي نيز مانند هافينگتون پست، اينفو وار، گاردين و چندي ديگر با مطرح کردن نظرات علمي توسط کارشناسان و يا دانشمندان ناسا که بر پايه قوانين رياضي و نجوم است، تقويم مايا، پيش گويي نوستراداموس و ساير پيش بيني ها را در مورد پايان دنيا در بيست و يک دسامبر بي پايه و اساس مي دانند...

ادامه نوشته

گاف جدید گوگل!!!

Google

گاف جدید گوگل(به ادامه مطلب بروید)

ادامه نوشته

تصويري كه اوباما را به وحشت انداخت +عکس

به گزارش مشرق ايران آباد، پس از آنكه تركيه به بهانه تهديد موشكي سوريه و در قالب يك طرح از پيش تعيين شده موشك‌هاي پاتريوت ناتو را براي استقرار در مرزهاي مشترك با سوريه خود آورد و نشان داد كه عزمش براي مداخله در سوريه جدي است، با موافقت مسكو و دمشق از يك طرح فوق سري در سوريه تنها براي ساعاتي پرده برداري شد، تا غرب و تركيه به صورت كامل حساب كار دستشان بيايد...

به ادامه مطلب بروید.

ادامه نوشته

چرا صفر را صفر نامیده اند؟ + اعمال ماه

اللّهم صلّ علي محمّد و آل محمّد و عجّل فرَجهُم
ماه صفر دومین ماه قمری است؛ ماهی که به نحوست معروف است.
ماه صفر که بنا به روایتی، روز اول آن روز واردشدن کاروان اسرای کربلا به شام است و حوادث تلخ دیگری از جمله شهادت دختر 3 ساله امام حسین (ع)،رحلت جانگداز پیامبر اکرم (ص) در روز 28 این ماه  واقع شده و پایان ماه نیز مصادف با شهادت هشتمین پیشوای شیعیان امام رضا (ع) می باشد.
چرا صفر را صفر نامیده اند؟
در نامگذاری این ماه، دو وجه ذکر کرده ‏اند:
1- از «صُفْرَة (زردی)» گرفته شده؛ زیرا زمان انتخاب نام، مقارن فصل پاییز و زردی برگ درختان بوده است.
2-از «صِفْر (خالی)» گرفته شده؛ زیرا مردم پس از پایان ماه‏های حرام، رهسپار جنگ می‏ شدند و شهرها خالی می‏ شد.
این ماه، معروف به شومی و بدشگونی است.
از پیامبر اکرم (ص) درباره ماه صفر، چنین نقل شده است:
هر کس خبر تمام شدن این ماه را به من دهد، بشارت بهشت را به او می‏دهم.
برخی اعمال ماه صفر
1- در این ماه، به دادن صدقه اهتمام بیشتری شود
 پیامبر اکرم (ص) در باب صدقه دادن می فرمایند : " لبخند تو بر روی برادرت صدقه است ، امر به معروف و نهی از منکر کردنت صدقه است ، رهنمایی کسی که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ و خا ر و استخوان از راه صدقه است . "
2- برای ایمنی از بلاها، دعای زیر هر روز ده مرتبه خوانده شود:
یا شَدیدَ الْقُوی‏ وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی‏ شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی‏ کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ‏ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ! (مفاتیح الجنان)
ای سخت نیرو، و ای سختگیر! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! خوارند از بزرگی‏ات همه خلقت. پس کفایت کن از من شرّ خلق خودت را، ای احسان بخش! ای نیکوکار! ای نعمت بخش! ای عطا دِه! ای که معبودی جز تو نیست! منزّهی تو! به راستی من از ظالمانم. اجابت کردیم برایش و نجاتش دادیم از غمّ و همچنین نجات دهیم مؤمنان را، و رحمت کند خدا بر محمّد و آل پاک و پاکیزه‏اش!
3- «سیّد بن طاووس» نقل کرده است: در روز سوم ماه صفر، دو رکعت نماز بخوان که در رکعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انّا فتحنا» (فتح) و در رکعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحید» قرائت شود و پس از سلام نماز، صد بار صلوات بفرست و صد بار آل ابى سفیان را لعنت کن و صد مرتبه استغفار نما و آنگاه حاجت خویش را از خداوند بخواه. (ان شاء اللّه به هدف اجابت مى رسد).( اقبال، صفحه 587)
4ـ در روز اربعین (بیستم ماه صفر) زیارت امام حسین(علیه السلام) مستحبّ است و مورد تأکید قرار گرفته. در روایتى که «شیخ طوسى» از امام حسن عسکرى(علیه السلام) نقل کرده، چنین آمده است: نشانه هاى مؤمن پنج چیز است: به جاى آوردن پنجاه و یک رکعت نماز (17 رکعت نماز واجب و 34 رکعت نافله) و زیارت اربعین (امام حسین(علیه السلام)) و انگشتر را بر دستِ راست نهادن، و پیشانى را به هنگام سجده بر خاک گذاردن و بسم الله الرّحمن الرّحیم را در نماز بلند گفتن.
مناسبت های ماه صفر
اوّل ماه صفر:
آغاز جنگ صفّین، مطابق نقل مورّخان در سال 37 هجرى است. جنگ صفّین از سوى امیرمؤمنان(علیه السلام) و لشکریانش، در برابر معاویه و سپاه غارتگر شام، آغاز شد و مدّت 110 روز طول کشید،(2) و در آستانه شکست لشکر شام، عمرو عاص خدعه اى به کار زد و قرآن ها را بر سر نیزه کردند و داستان تأسّف بار حکمین پیش آمد.
همچنین در این روز در سال 61 هجرى (بنا بر روایتى) سرِ مبارک حضرت سیّدالشّهدا(علیه السلام) را همراه کاروان اهل بیت(علیهم السلام)وارد شهر شام کردند.
دوم ماه صفر:
روز شهادت زید بن على بن الحسین(علیه السلام) پس از قیام بر ضدّ بنى امیّه در سال 120 هجرى است; وى به هنگام شهادت 42 سال داشت.
هفتم ماه صفر:
بنا بر نقل شیخ مفید و کفعمى، روز شهادت امام حسن مجتبى(علیه السلام) است.
همچنین ولادت امام کاظم(علیه السلام) طبق روایتى در سال 128، در این روز در منطقه «ابواء» (محلّى میان مکّه و مدینه) واقع شده است. این روز از جهتى روز حزن و از جهتى روز سرور است.
بیستم ماه صفر:
روز اربعین امام حسین(علیه السلام) است; بنابر نقل جمعى از بزرگان مانند شیخ مفید، شیخ طوسى و کفعمى، جابر بن عبداللّه انصارى در این روز براى زیارت امام حسین(علیه السلام) به کربلا آمد و همین روز، روزى است که اهل بیت امام حسین(علیه السلام) طبق روایتى از شام به مدینه آمدند.
ولى در ارتباط با آمدن اهل بیت حسینى(علیه السلام) در روز اربعین به کربلا میان مورّخان گفتگوست; مرحوم حاج شیخ عبّاس قمى در «منتهى الآمال» از سیّد بن طاووس نقل مى کند که اهل بیت حرم حسینى(علیه السلام) در مسیر بازگشت به مدینه، نخست به کربلا آمدند و زمانى به آنجا رسیدند که جابربن عبدالله انصارى و گروهى از بنى هاشم به زیارت امام حسین و یارانش آمده بودند (و با توجه به اینکه جابر در بیستم صفر به کربلا آمد، بنابراین اهل بیت نیز ورودشان به کربلا همان روز بود).
اما مرحوم حاج شیخ عباس قمى با توجه به نقل دیگر مورّخان و قرائن و شواهد دیگر، ورود اهل بیت(علیهم السلام) را در بیستم صفر (اربعین حسینى) به کربلا بسیار بعید مى داند و از شیخ مفید و شیخ طوسى نقل مى کند که اهل بیت(علیهم السلام) روز بیستم صفر از شام به مدینه مراجعت کردند.
بیست و هشتم ماه صفر:
در چنین روزى، در سال یازدهم هجرى، رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) وفات یافت و همه مورّخان اتّفاق دارند که روز وفات آن حضرت، روز دوشنبه بود و آن حضرت به هنگام وفات شصت و سه سال از عمر مبارکشان مى گذشت.
همچنین بنا بر نقل جمعى از علما و مورّخان، روز بیست و هشتم صفر سال 50 هجرى، روز شهادت امام حسن مجتبى(علیه السلام) است و این روایت بیشتر در میان شیعیان مشهور است تا روایت هفتم ماه صفر.
روز آخر ماه صفر:
بنا بر قول «شیخ طبرسى» و «ابن اثیر» آخر ماه صفر سال 203 هجرى، روز شهادت امام رضا(علیه السلام) است که در سنّ پنجاه و پنج سالگى، توسّط مأمون عبّاسى مسموم شده و به فیض شهادت نائل آمدند.
برگرفته از :  قدس آنلاین

چرا نــــــــــماز واجب نه و زیارت عـــــــاشورا مستحب بله!!!

درددلی با شما دوستان عزیز

در ایام محرم متأسفانه صحنه هایی دیده می شود که جای تأسف و البته تأمل دارد .

مگر نه این است که امام حسین (ع) برای زنده نگه داشتن دین اسلام قیام کرد تا دینی که به وسیله آل امیه تحریف شده بود را نجات دهد؟؟

مگر نه این است که زیر تیرهای دشمن نماز را به پا داشت؟؟

مگر نه این است که نماز مهمترین فریضه واجب است؟؟

پس چرا در ایام محرم الحرام نماز جایگاه خود را در عزاداری های ما از دست داده؟؟!!

با تأسف فراوان گاهی دیده می شود که در هنگام نماز و عبادت واجب عزاداران حسینی به جای پرداختن به این فریضه واجب به دنبال انجام عمل مستحبی مثل قرائت زیارت عاشورا اند!!!و نماز را از اول وقت به تأخیر می اندازند چرا که می خواهند مداحی کنند ، زیارت عاشورا بخوانند و چه و چه!!!

اما سؤالهای بزرگ اینجاست که:

آیا هدف از عزاداری برای اباعبدالله (ع) تنها عزاداری برای زخم های تن ایشان است؟

آیا گریه های ما تنها برای غربت امام (ع) است؟

آیا سینه زنی و نوحه سرایی ما تنها برای صحنه های دلشکن و غمبار تاسوعا و عاشورای حسینی است؟

یا هدف از عزاداری برای آن امام بزرگوار و گریه های ما برای ایشان و سینه زنی و نوحه سرایی ما برای ایشان در اصل مهجور و ناشناخته ماندن افکار و طریقت حسینی است؟

پس چرا نــــــــــماز نه و زیارت عـــــــاشورا بله!!!

خودتان قضــــــــــــــاوت کنید.

 استفاده از این مطلب با ذکر منبع(امام منجی)بلامانع است.

 

توهین فیلم “یک‌ خانواده ‎محترم” به‌ امام(ره) +عکس

(بسم الله الرحمن الرحیم)

در هفته‌های گذشته در مورد فیلم «یک خانواده محترم» بحث‌های زیادی صورت گرفته و جنجال زیادی در رسانه‌های گروهی پیرامون توهین‌های بی‌سابقه‌ی این فیلم به ایران اسلامی ایجاد شده، اما به علت عدم نمایش فیلم برای مردم و حتی عدم تماشای آن توسط بسیاری از سینماگران و اهالی رسانه، بسیاری از بحث‌ها پیرامون آن با مشکل مواجه می‌شود و ناقص می‌ماند.
تصاویر زیر، عکس‌هایی منتشرنشده از یکی از صحنه‌های فیلم است که در آن پوستری به کار رفته که می‌تواند گوشه‌ی کوچکی از توهین‌های بی‌سابقه‌ی این فیلم به جریان انقلاب و حضرت امام (ره) را برای مخاطبینی که فیلم را تماشا نکرده‌اند بگشاید.

آتشی که از آرم «الله» جمهوری اسلامی و تمثال حضرت امام(ره) زبانه می‌کشد نشانه‌ی چیست؟ آیا این توهین و نمایش آن در جشنواره کن برای چشم های نظاره گر خارجی، برخوردی فراتر از چند موضع گیری عادی را نمی طلبد؟

  • منبع: رجا نیوز

" یک خانواده محترم" نظام جنگ و شهدا را به سخره گرفته است

هاشم میرزاخانی، مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره انجمن سینمای جوانان ایران در خصوص فیلم "یک خانواده محترم" به خبرنگار حوزه سینما باشگاه خبرنگاران؛ گفت: خانواده سینمایی کشور مواضع خود را در خصوص فیلم "یک خانواده محترم" اعلام کرده است.
وی افزود: متاسفانه این فیلم رویکردی از جنگ و خانواده های ایرانی ارائه می کند که باعث سخیف شمردن فرهنگ نظام حاکم بر خانواده ایرانی شده است.
مدیر عامل انجمن سينماي جوانان ايران؛ ادامه داد:نام فیلم نشانگر همین موضوع است و ما خانواده دیگری را در کنار این خانواده نمی بینیم که کنتراستی بین خانواده خوب و بد ایجاد کند.
میرزاخانی اظهار داشت: نام اول این فیلم " خرم شهر" بوده؛ یعنی کنایه ای به پایتخت کشور ایران که نام اثر به "یک خانواده محترم" تغییر کرد.
وي تصریح کرد:  فیلم به جز سخره گرفتن نظام جنگ و شهدا محتوای دیگری ندارد.
وی در خصوص اکران این فیلم در جشنواره کن، گفت: اکران فیلم " یک خانواده محترم" در جشنواره کن اتفاق بدی بود به جهت این که از میان افرادی که در ایران فعالیت می کنند، ساخته شده است.
میرزاخانی افزود: دیدگاهی که از یک ایرانی توسط فیلم به نمایش گذاشته شد از عقب افتادگی جدی ایرانی ها است.
وی تصریح کرد: فردی با موضع سیاسی با دیدن این فیلم عواطفش نسبت به کشورش تحریک می شود و در تعجبم که تولید کنندگان این فیلم از این اثر دفاع می کنند.
ميرزاخاني اظهار داشت: تهیه کننده فیلم "یک خانواده محترم" یک فرانسوی بوده و در این اثر هیچ تبلیغی از فرانسه به چشم نمی خورد به جز این که شاهد نمایش افرادی در فرانسه هستیم که افرادی تحصیل کرده و با المان آموزش دیده غربی هستند.
میرزاخانی گفت: بیشتر محتوای این فیلم مورد نقد قرار گرفته و تدوین جدی برای این فیلم انجام نشده است، در صورتی که آنها مدعی اند که تدوین آن در فرانسه صورت گرفته است.
وي تصریح کرد: تمام حرف هایی که در خصوص فیلم "یک خانواده محترم" صورت گرفته از سر دلسوزی بوده و اگر این فیلم محتوای بدی نداشت در جشنواره هایی که علیه ایران فعالیت می کنند، نمی درخشید و جایزه نمی گرفت.
میرزاخانی خاطر نشان کرد: من واقعاً متاسفم که اثری این چنینی در کشور ایران تولید می شود و باید به این موضوع به طور جدی بررسی شود زيرا احترام به شهدا،  احترام به امام عزیزمان بر همه ما واجب است و متولیان این امر بیش از پیش باید دقت کنند.
برگرفته از سایت باشگاه خبرنگاران

یک خانواده ی محترم نامحترم!!!!  

یک خانواده ی محترم نامحترم!!!!!
شبنامه ی سینمای ایران بر روی پرده ی جشنواره کن و ابوظبی خود نمایی میکند.

این فیلم موهن به امام راحل و فرهنگ شهادت واقعا شبیه یک خودزنی سینمایی برای دیده شدن در جوامع غربی است.

مسعود فراستی منتقد سینما این فیلم را یک خیانت خواند.

مشروح مقاله در روزه های آینده خدمت شما ارائه خواهد شد...

آیا امام با حجاب اجباری موافق بودند؟

آیا امام با حجاب اجباری موافق بودند؟

امام خمینی

این روزها یکی از بحث هایی که بسیار مطرح می شود این است که حجاب در کشور ما نباید اجبار می شد و بعضی هم می گویند امام (ره) با اجبار حجاب مخالف بودند . این مقاله دلیل اجباری شدن حجاب را از دیدگاه بنیانگذار انقلاب بیان می کند:

ممكن است تعرض به زن ها در خیابان و كوچه و بازار، از ناحیه منحرفین و مخالفین انقلاب باشد. از این جهت، كسى حق تعرض ندارد و اینگونه دخالت ها براى مسلمان ها حرام است، و باید پلیس و كمیته‏ها از اینگونه جریانات جلوگیرى كنند.

بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ، اجبار حجاب بانوان در اداره ها و سطح کشور را از اولویت های برنامه های فرهنگی نظام قرار دادند و ذره ای در این امر نرمش از خود نشان ندادند، چرا که بی حجابی و بی بندوباری را به حق ترفند استعمار برای تخدیر و به نابودی کشیدن نسل کشورها می دانستند...

به ادامه مطلب بروید

 

ادامه نوشته

معجزات امام حسین (ع)

 معجزات امام حسین (ع)

(۸ معجزه امام حسین (ع))

۱٫ دعاى امام حسین علیه السلام مستجاب شد

۲٫ معجزه باغ بهشت

۳٫ زنده شدن مرده به دعاى امام حسین علیه السلام

۴٫  زنده کردن اسبان

۵٫  نهى از جنابت

۶٫  معجزه فرار تب

۷٫  داستان زن صابئى

۸٫ معجزه انگور

مشروح معجزات را در ادامه مطلب بخوانید

ادامه نوشته

کرامات و الطاف امام حسین ع

آیت الله اراکی فرمود:
شبی خواب امیرکبیر را دیدم، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت
پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟
با لبخند گفت
خیر
سؤال کردم چون چندین فرقه ضاله را نابود کردی؟
گفت
نه
با تعجب پرسیدم
پس راز این مقام چیست؟
جواب داد
هدیه مولایم حسین است!
گفتم چطور؟
با اشک گفت
آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند؛ چون خون از بدنم میرفت تشنگی بر من غلبه کرد سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید؛ ناگهان به خود گفتم میرزا تقی خان! ۲ تا رگ بریدند این همه تشنگی! پس چه کشید پسر فاطمه؟ او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! از عطش حسین حیا کردم ، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد
آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند امام حسین آمد و گفت
به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی؛ آب ننوشیدی این هدیه ما در برزخ، باشد تا در قیامت جبران کنیم

شهدای کریلا چه کسانی بودند؟

غیر از امام حسین(ع) و بنی‌هاشم، شهدایی که نام آنها در زیارت ناحیه مقدسه و برخی منابع دیگر آمده، ۸۲ نفرند و غیر از آنان، نام ۲۹ نفر دیگر در منابع متاخر آمده است. 

شهدای کربلا از اولاد 'ابی طالب' که نام آنها در زیارت 'ناحیه' آمده، ۱۷ نفر و از اولاد ابی طالب که نام آنها در زیارت 'ناحیه' نیامده، ۱۳ نفر است که سه کودک نیز از بنی هاشم شهید شدند و از میان این ۳۳ نفر، ۱۰ نفر از فرزندان امیرالمومنین (ع)، چهار نفر از فرزندان امام حسن (ع)، سه نفر از فرزندان سیدالشهدا (ع)، ۱۲ نفر از فرزندان عقیل و چهار نفر نیز از فرزندان جعفر بودند. 

غیر از امام حسین (ع) و بنی‌هاشم، شهدایی که نام آنها در زیارت ناحیه مقدسه و برخی منابع دیگر آمده، ۸۲ نفرند و غیر از آنان، نام ۲۹ نفر دیگر در منابع متاخر آمده است. 

تعداد شهدای کوفه و از یاران امام ۱۳۸ نفر بود که ۱۴ نفر از آنان را غلامان تشکیل می‌دادند. 

شهدایی که سرهای آنها بین قبایل تقسیم و از کربلا به کوفه برده شد، ۷۸ نفر بودند. 

سیدالشهدا (ع) هنگام شهادت ۵۷ سال سن داشتند. پس از شهادت آن حضرت در روز عاشورا ۳۳ زخم نیزه و ۳۴ ضربه شمشیر، غیر از زخم‌های تیر بر بدن آن حضرت مشاهده شده و َ۱۰ نفر بر پیکر مطهر امام حسین (ع) اسب تاختند. 

امام حسین (ع) بر بالین هفت نفر از شهدا یعنی 'مسلم بن عوسجه'، 'حر'، 'واضح رومی'، 'جون'، 'عباس'، 'علی اکبر (ع)' و 'قاسم' پیاده رفتند. 

در روز عاشورا 'علی اکبر (ع) '، 'عباس (ع)' و 'عبدالرحمن بن عمیر' را قطعه قطعه کردند و سر سه شهید را به جانب امام حسین (ع) انداختند که این سه نفر عبارتند بودند از:'عبدالله بن عمیر کلبی'، 'عمرو بن جناده' و 'عابس بن ابی شبیب شاکری'. 

مادر ۹ نفر از شهدای کربلا در روز عاشورا حضور داشتند و شاهد شهادت پسران خود بودند. 

اسامی این مادران عبارت است از:‌ 'رباب' مادر 'علی اصغر (ع)'، حضرت زینب (س) مادر 'محمد' و 'عون'، 'رمله' مادر قاسم بن حسن، 'بنت شلیل جیلیه' مادر عبدالله بن حسن، 'رقیه' دختر امیرالمومنین (ع) و مادر 'عبدالله بن مسلم' و مادران 'محمدبن ابی سعیدبن عقیل'، 'عمروبن جناده'، 'عبداللّه بن وهب کلبی' بنا به روایتی که ثابت نیست 'لیلا' مادر علی اکبر (ع). 

پنج کودک به نام های علی اصغر علیه السلام (عبدالله) شیرخوار امام حسین (ع)، 'عبدالله بن حسن'، 'محمدبن ابی سعیدبن عقیل'، 'قاسم بن حسن' و 'عمرو بن جناده انصاری' در کربلا شهید شدند. 

پنج نفر از شهدای کربلا به نام‌های 'انس بن حرث کاهلی'، 'حبیب بن مظاه'، 'مسلم بن عوسجه'، 'هانی بن عروه' و' عبداللّه بن بقطر عمیری' از اصحاب رسول خدا (ص) بودند. 

همچنین َدر رکاب سیدالشهدا (ع) ۱۵ غلام شهید شدند که این افراد عبارت بودند از 'نصر' و 'سعد' از غلامان امام علی (ع)، 'منجح' غلام امام مجتبی (ع)، 'اسلم' و 'قارب' غلامان امام حسین (ع)، 'حرث' غلام حمزه، 'جون' غلام ابوذر غفاری، 'رافع' غلام مسلم ازدی، 'سعد' غلام عمر صیداوی، 'سالم' غلام بنی المدینه، 'سالم' غلام عبدی، 'شوذب' غلام شاکر، 'شیب' غلام حرث جابری، 'واضح' غلامِ حرث سلمانی.
بر این تعداد، 'سلمان' غلام امام حسین (ع)، که در 'بصره' به شهادت رسید نیز باید اضافه شود. 

'سواربن منعم' و 'موقع بن ثمامه صیداوی' دو نفر از یاران امام حسین (ع) بودند که در روز عاشورا اسیر و شهید شدند. 

چهار نفر از یاران امام حسین (ع) نیز در کربلا پس از شهادت آن حضرت به شهادت رسیدند که اینان 'سعد بن حرث و برادرش' ابوالحتوف'، 'سوید بن ابی مطاع' (که مجروح بود) و 'محمد بن ابی سعیدبن عقیل' بودند. 

هفت نفر شامل علی اکبر (ع)، 'عبدالله بن حسین'، 'عمروبن جناده'، 'عبدالله بن یزید'، 'عبیدالله بن یزید'، 'مجمع بن عائن' و 'عبدالرحمن بن مسعود' در حضور پدر خود شهید شدند. 

برخی زنانی که در کربلا حضور داشتند از دختران حضرت علی (ع) به نام‌های 'زینب'، 'ام کلثوم'، 'فاطمه'، 'صفیه'، 'رقه' و 'ام هانی' بودند و 'فاطمه' و 'سکینه' نیز دختران سیدالشهدا (ع) از حاضران در کربلا بودند و بقیه زن‌ها به نام‌های 'رباب'، 'عاتکه'، مادر 'محسن بن حسن'، دختر 'مسلم بن عقیل'، 'فضه نوبیه'، کنیز خاص امام حسین (ع) و مادر 'وهب بن عبدالله' در روز عاشورا در کربلا بودند. 

پنج نفر از زنان خیام حسینی که به طرف دشمن بیرون آمده و حمله یا اعتراض کردند عبارتند بودند از: کنیز 'مسلم بن عوسجه'، 'ام وهب' زن 'عبدالله کلبی'، مادر عبدالله کلبی، زینب کبری (س) و مادر عمرو بن جناده بودند. 

و تنها زنی که در کربلا شهید شد ام وهب همسر عبدالله بن عمیر کلبی بود. 

برگرفته از: کتاب فرهنگ عاشورا نوشته حجت الاسلام جواد محدثی
با تشکر از سایت آفتاب نیوز

در کربلا چه گذشت؟

آنچه در روز عاشورا گذشت

  
امام حسین علیه السلام پس از نماز صبح، سپاه خویش را که متشکل از ۳۲ تن سواره و ۴۰ تن پیاده بودند، به سه دسته تقسیم کرد. دسته اول را در بخش میمنه، دسته دوم را در بخش میسره و دسته‌اى را میان آن دو قرار داد...
به ادامه مطلب بروید
ادامه نوشته