((-------«امام منجی»-------))

ما در زیارت عاشورا دو گروه را لعن می‌کنیم:

الف. گروه ظالمان رده‌ی اول که می‌گوییم:

اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد

«پروردگارا! اولین ظالمان و ستمگران به حق محمد و آل محمد را لعنت کن.»

ب. آنان که پس از آن‌ها آمده و دنباله‌رو آن‌ها گشته‌اند:

وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِک‏

از همان راه که آن‌ها رفته‌اند، این‌ها هم می‌روند و با نافرمانی‌ها دین خدا را به تباهی می‌کشند.

ظالمان رده‌ی اول هم مثل ما، ظواهر دین را حفظ می‌کردند! آن‌ها هم مثل ما مسجد و محراب و منبر داشتند؛ اذان می‌گفتند و نماز می‌خواندند و احیانا پرشورتر از ما جمعه و جماعت داشتند چنان‌که هم اکنون فرقه‌های مخالف مذهب ما اینچنین‌اند. ولی...

هواپيما با نيم‌ساعت تاخير نشست. آن نيم‌ساعت همه را ترسانده بود. مي‌ترسيدند براي هواپيما يا امام مشكلي پيش آمده‌باشد. آيت‌الله پسنديده برادر امام و آيت‌الله مطهری، رئيس شورای انقلاب برای استقبال از امام داخل هواپيما رفتند و بعد امام پايين آمد. گروهي از دانش‌آموزان سرود «خميني ای امام» را در سالن فرودگاه اجرا كردند. معلم آن دانش‌آموزها محمدعلي رجايی بود. تلويزيون سراسري قرار بود استقبال را مستقيم پخش كند، اما به چند دقيقه اكتفا كرد و برنامه‌ را قطع كرد. خيلي‌ها آن روز تلويزيون‌هايشان را شكستند. دكتر بهشتي و آيت‌الله طالقاني به خاطر فشار جمعيت و ازدحام با رفتن امام به بهشت زهرا مخالف بودند، اما امام به خاطر قولي كه برای حضور در بهشت زهرا به مردم داده ‌بودند؛ حاضر به تغيير مقصد نشدند...

(برای مطالعه ادامه این پست و همچنین دریافت اینو گرافی به ادامه مطلب بروید.)

کوهنورد

داستان درباره ی یک کوهنورد است که میخواست از بلندترین کوهها بالا برود
او پس از سالها آماده سازی، ماجراجویی خود را آغاز کرد ولی از آنجا که افتخار
کار را فقط برای خود میخواست، تصمیم گرفت تنها از کوه بالا برود.
شب، بلندی های کوه را تماما در بر گرفته بود و مرد هیچ چیز را نمی دید. همه
چیز سیاه بود. اصلا دید نداشت و ابر روی ماه و ستاره ها را پوشانده بود
همانطور که از کوه بالا میرفت، چند قدم مانده به قله کوه، پایش لیز خورد و در
حالی که به سرعت سقوط می کرد، از کوه پرت شد
در آن لحظات ترس عظیم، همه ی رویدادهای خوب و بد زندگی به یادش آمد
اکنون فکر میکرد مرگ چقدر به او نزدیک است
ناگهان احساس کرد طناب به دور کمرش محکم شد و فقط طناب او را
نگهداشته بود
در این لحظه سکون چاره ای برایش نماند، جز آنکه فریاد بکشد : “خدایا کمکم
کن  “.
ناگهان صدای پر طنینی که از آسمان شنیده میشد جواب داد : ” از من چه
میخواهی؟”.
مرد گفت : “ای خدا نجاتم بده!”
صدا گفت: ” آیا واقعا باور داری که من میتوانم تو را نجات بدهم؟”
مرد پاسخ داد ” البته که باور دارم “.
صدا گفت:” اگر باور داری، طنابی را که به کمرت بسته است پاره کن”.
یک لحظه سکوت و مرد تصمیم گرفت با تمام نیروبه طناب بچسبد.
گروه نجات میگویند که روز بعد یک کوهنورد یخ زده را مرده پیدا کرده اند. بدنش
از یک طناب آویزان بود و با دستهایش محکم طناب را گرفته بود.
و او فقط یک متر از زمین فاصله داشت.

و شما چقدر به طنابتان وابسته اید؟ آیا حاضرید آن را رها کنید؟
در مورد خداوند هرگز یک چیز را فراموش نکنید:
هرگز نباید بگوییدکه او مارا فراموش کرده و یا تنها گذاشته است.
هرگز فکر نکنید که او مراقب ما نیست.
به یاد داشته باشیم که او همواره ما را با دست راست خود نگه داشته است.

حافظ شیرین سخن میگه:
تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست – رهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

در پناه حق موفق باشید و پرتوان

به گزارش خبرگزاری فرانسه، یکی از مقامات ارشد ایالات متحده آمریکا، روز دوشنبه بعد از خبر فرستادن یک میمون توسط ایران به فضا در واکنشی حیرت انگیز مدعی شد که در صورت ادعای ایران مبنی بر پرتاب یک میمون به فضا، قوانین سازمان ملل را نقض کرده است! 
نولاند این میمون را "میمون کوچک بیچاره‌ای" لقب داد و گفت که آمریکا هنوز از پرتاب این کاوشگر مطمئن نشده است.
نولاند دلیل اصلی نگرانی‌های آمریکا را توسعه تکنولوژی‌هایی دانست که قادر به اجرای عملیات‌هایی در فضا هستند.
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا ضمن ابراز تردید در پرتاب موجود زنده به فضا ، این اقدام را خلاف قطعنامه ۱۹۲۹ سازمان ملل، که در آن ایران از انجام هر گونه فعالیت مرتبط با موشک‌های بالیستیک منع شده، دانست.
سایت عربی سی ان ان نیز با بازتاب سخنان نولاند، از قول وی نوشت: سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفته است که واشنگتن با متحدانش همکاری خواهد کرد تا از این طریق نشان دهد که توسعه برنامه موشکی ایران نگران کننده است. 
وی افزود که کشورش نمی‌تواند از مساله پرتاب این کاوشگر ایرانی اطمینان حاصل کند.
همچنین شبکه خبری سی‌بی‌اس نیوز نیز نوشت: وزارت خارجه آمریکا خبرهای مربوط به فرستادن میمون به فضا توسط دولت ایران را تأیید نشده می‌داند.
روز گذشته در خبرها اعلام شد ایران موفق شده است در خجسته ایام میلاد با سعادت نبی گرامی اسلام، حضرت محمد (ص) و امام جعفر صادق (ع) با کاوشگر «پیشگام» میمونی را به فضا فرستاده و پس از رسیدن به ارتفاع مورد نظر آن را سالم در روی زمین تحویل بگیرد.
وزارت خارجه آمریکا این اقدام ایران را تأیید نشده دانسته است.
ویکتوریا نولاند، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در واکنش به این خبر گفت: "این میمون را دیدم ؛ تصاویری از این میمون کوچک بی‌چاره که آماده ارسال به فضا بود."
وی افزود: "ما هیچ روشی برای اینکه این خبر را تأیید کنیم، نداریم."
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در عین حال از اینکه ایران به فناوری‌های حمل موجودات به فضا دست یافته ابراز نگرانی کرد و گفت: وزارت خارجه آمریکا ارتباط نزدیکی با متحدانش برای رفع این نگرانی‌ها خواهد داشت.

با ایجاد حکومت جهانی به دست حضرت مهدی(عج)، آرمان والای تشکیل جامعه بزرگ بشری و خانواده انسانی تحقّق می‏پذیرد و آرزوی دیرینه همه پیامبران، امامان، مصلحان و انسان‌دوستان برآورده می‏شود. اما این مهم میسر نمی شود مگر با همراهی و پشتیبانی مردم، لذا برای تبیین جایگاه مردم در این حرکت و نقش آنها در ایجاد حکومتی جهانی برپایه عدالت و آزادگی، گفتگویی با حجت الاسلام سلیمیان، عضو هیئت علمی پژوهشکده مهدویت از منظر فرهیختگان محترم می گذرد...

تجربه ی زندگی و علم فیزیک این واقعیت را به ما نشان داده است که همیشه در مقابل هر نیرو یا تلاشی یک نیرو و تلاش متقابل وجود دارد. از جمله همیشه نیروهائی وجود داشته و دارند که فلسفه، اهداف، روشها و نیتشان با آنچه ما در نظر داریم فرق میکند. مثلا بعضی از انسانها، کشورها، ارگانها و شرکتهای قدرتمند هستند که به فلسفه "کمبود" اعتقاد دارند و سیاستها و روابط خود را بر اساس آن تنظیم میکنند. کمبود به دو معنی: 1- اعتقاد دارند که منابع (منابع خام، آب، بازار تقاضا، قدرت و غیره) متناهی و محدود هستند، و اگر اکثریت (برای رسیدن به زندگئی متوسط برای خود و خانواده شان) به این منابع برسند، سهم خودشان شایان نخواهد بود و یا برای آنها چیزی باقی نخواهد ماند؛ پس سعی میکنند که پاهای بقیه را بشکنند که خودشان جلو بمانند. و 2- اعتقاد دارند که اگر اکثریت (برای بدست آوردن زندگی ئی متوسط) احتیاجات خود را بسازند یا تولید کنند، دیگر احتیاجی به چیزهائی که آنها ساخته یا میتوانند در آینده تولید کنند نخواهد بود؛ پس سعی میکنند که دستهای بقیه را بشکنند که خود سازنده بمانند.