((-------«امام منجی»-------))

زنده بودن قرآن موضوعی است که در احادیث متعددی بر آن تاکید شده است، از جمله آنچه از امام باقر(علیه السلام) نقل شده که می فرماید:قرآن زنده است و نمی میرد و آیه نیز زنده است و نمی میرد؛ زیرا اگر آیه ای که درباره ی اقوامی نازل شده است، با مردن آنها می مُرد، قرآن نیز مرده بود؛ بلکه قرآن، در میان آیندگان، جاری است، همچنان که در میان گذشتگان، جاری بوده است.

آری! قرآن زنده ی جاوید است و هیچ گاه نخواهد مرد؛ اما نکته اساسی این است که هر کسی نمی تواند زنده بودن قرآن را درک کند.

از این رو آیت الله بهجت ضمن تاکید بر اهمیت حفظ قرآن توصیه فرمودند: 
کاری کنید که احساس کنید قرآن، زنده است و نکات جدیدی را از آن بفهمید.

حتما شما هم خوب می دانید هدف این گروهک چند نفره نابودی کامل جمهوری اسلامی ایران است ...
این گروه اهداف مشترکی با رژیم اشغالگر قدس دارد ....
در زمان 8 سال دفاع مقدس به مردم ایران پشت کردنند و زیر چتر صدام ملعون بودند ...
بیایید نگاهی کنیم به جنایت فرقه رجوی :
1-در عملیات آفتاب ۳۵۰۰نفر از جوانان ما شهید کردند و ۴۱۷ نفر را به اسارت خود در آوردند ...
2-در عملیات چلچراغ با کمک رژِیم بعثی عراق و با کمک تسلیحات شیمیایی توانستند ۸۰۰۰ جوان ایرانی را به شهادت برسانند ...
اما طمع کثیفشان باعث شکستشان شد بیش از ۱۳۰۴نفر در عملیات مرصاد به هلاکت رسیدند ....
علمیات مرصاد عملیاتی بود که ایران با قدرت نظامی خود و جوانان غیور میهن توانست به راحتی این سازمان را تا مرز سقوط هم بکشاند ...
این همه جنایت علیه ملت ایران نه نظام ایران ...
نشانه ی چیست؟؟
نشانه حقوق بشر نشانه ی آزادی نشانه ی ایمان
حرف های خنده دار غرب همچنان ادامه دارد ...
ما منتظریم تا سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران این گروه را از صفحه ی روزگار محو کند ...
تمامی این آمار ها از آرشیو روزنامه تایمز گرفته شده است ...
در صورت اختلاف در آمار ها به ما گوش زد کنید ....

نشر شده در : افسران . نوبت شما .

تعريف شفاعت نزد اهل لغت

خليل بن احمد فراهيدي‌ ( متوفي 150 ) در كتاب العين مي فرمايد : الشافع : الطالب لغيره ، وتقول استشفعت بفلان فتشفع لي إليه فشفعه في . والإسم : الشفاعة . واسم الطالب : الشفيع . كتاب العين ج 1 ص 260 . 

شافع يعني کسي که از غير خودش طلب شفاعت مي کند و مي گويد نزد فلان شخص واسطه و شفيع من باش . اسم مصدر ( حاصل و نتيجه مصدر ) آن شفاعت است و کسي را که طلب شفاعت مي کند شفيع مي نامند .

راغب اصفهاني در کتاب المفردات مي گويد : الشفع : ضم الشئ إلى مثله ويقال للمشفوع شفع . 

المفردات ص 263 .

الشفع به معناي‌ ضميمه کردن چيزي به مثل خودش است و به مشفوع گفته مي شود 

زَبيدي نيز در تاج العروس ج 5 ، ص 401 همين مطلب را مي گو يد .

تعريف شفاعت نزد متكلمين‏ شيعه:

سيد مرتضى مي فرمايد: وحقيقة الشفاعة وفائدتها : طلب إسقاط العقاب عن مستحقه ، وإنما تستعمل في طلب إيصال المنافع مجازا وتوسعا ، ولا خلاف في أن طلب إسقاط الضرر والعقاب يكون شفاعة على الحقيقة . 

رسائل المرتضي ج 1، ص 150 ، باب مسألة الوعد و الوعيد و الشفاعة .

سيد مرتضى مي فرمايد: حقيقت شفاعت و فايده آن طلب برداشتن عقاب از کسي است که مستحق عقاب است ، البته کلمه شفاعت مجازا در مورد درخواست رسيدن منافع به شخص نيز به کار مي رود ، و در اينکه حقيقت شفاعت در مورد طلب برداشتن ضرر و عقاب و عذاب است هيچ اختلافي نيست . 

 در جاي ديگر مي فرمايد : وشفاعة النبي ( صلى الله عليه وآله ) إنما هي في إسقاط عقاب العاصي لا في زيادة المنافع ، لأن حقيقة الشفاعة تختص بذلك ...